بیست

این‌که آدم‌ها هر جور که بخوان و هر‌طور که بخوان حرف بزنن و بعد بگن که منظوری نداشتن وحرفشون اشتباه برداشت شده
خیلی احمقانه است.

نمی‌دونم آدم‌ها کی می‌خوان یاد بگیرن که جهیزیه‌ی یک عروس
برای خودشه و خودش انتخابش می‌کنه
که آدم‌ها زمانی که مصالحشون درگیر نیست، حق اظهار نظر هم ندارن!
نمی‌دونم آدم‌ها کی می‌خوان بفهمن که گاهی
همین حرف‌های ریز به قول خودشون بی منظور میتونه آدمی رو تا مرز انفجار ببره
و همه‌ی زحمات یه خانواده‌ی دیگه رو زیر سوال ببره!

در پرده حرق زدن رو بلد نیستم
من مبل و ناهارخوری ست دوست ندارم!
نخریدم
هم گرون‌تر از ارزششون بود
هم بد ترکیب می‌شد
هم دلم نمی‌خواست
این تصمیم منه!
در ثانی
به احدی درباره‌ی قیمت همه‌ی وسایل جهیزیه‌م دروغ نگفتم
همه چیز به قیمت واقعی
نه تخیلی
در حالی که می‌تونستم مبل انتخابی مادرم رو بخرم که حتی اگه می‌گفتم 20 میلیون هم بهش می‌امد
این که عروس بعدی خانواده
مبلمان ست خریده
این که اونا تو جهیزیه‌شون بخاری و تلفن بی‌سیم می‌دن
به من هیچ ارتباطی نداره
یا این حرفها که من اگه جهیزیه‌ی خوب گرفتم به خاطر اینه که یه خونه‌ی بزرگ(!) دو خوابه در اختیارم بوده
در حالی که همون عروس بعدی مادرش داره بهش خونه می‌ده
و همه‌ی این حرف‌های اعصاب خورد کنِ فامیل شوهری
از تحمل من خارجه!

احترام گذاشتن به سلیقه‌ی دیگران
احترام گذاشتن به همه‌ی زحماتشون
کار سختی نیست
وظیفه‌ی همه‌ی کسایی که بویی از انسانیت بردن
و تعریف کردن
حتی اگر الکی و بیخودی باشه و از ته دل نباشه
دلها رو به هم نزدیک می‌کنه!

یادمون باشه درباره‌ی مسائلی که بهمون مربوط نیست
اظهار نظر نکنیم!