آدما تو شرایط سخته که به محبت همدیگه احتیاج دارن
وقتی خوب و خوش و خُرم‌ن که دیگه هم‌دل نمی‌خوان
آدما وقتی خسته و عصبی‌ن احتیاج به مونس دارن
وقتی خوب و خوش اخلاق‌ن که همه مونسشونن
آدما وقتی غرغر و نق‌نق و ناله‌ی بی‌خودی دارن احتیاج به گوش شنوا دارن
وقتی حرف‌های قشنگ می‌زنن که همه براشون گوش و چشم‌ن
آدما وقتی گریه می‌کنن بغل می‌خوان
وقتی حال دلشون خوبه که خودشون رو توی بغلتون پرت می‌کنن.
آدما وقتی عصبانی و دلسردن نیاز به حرف‌های خوب و امیدوار کننده دارن
وقتی خوب و امیدوارن که خودشون حرف‌های امیدوارکننده می‌زنن


توی شرایط سخت این روزها، انقدر خسته و عصبی و غرغرو و زرزرو و دلسرد شدم که خودمم نمی‌تونم حال دلمو خوب کنم!