این ترم چهارشنبه ها کلاس داشتم؛ مجموعاً 5 جلسه از 15 جلسه ش رو نرفتم و حالا فقط به فکر حذف ترمم. همسر تاکید داره که شهریه رو فقط برای سربازی نرفتن ریختیم و غصه ی بیش از یک میلیون شهریه ای که به سازمانِ فخیمه ی صداوسیما ریختیم رو نخورم اما دلم می سوزه. برای پول هایی که قرار نبودن اینجوری در بیان و اینجوری خرج بشن. میزان رضایتم از شغل و زندگی در پایین ترین حالت چند وقت اخیر قرار گرفته و فقط منتظرم ماه رمضون بشه و بتونیم کمی رویاپردازی کنیم. روی رویاهامون قدم بزنیم و از زندگی مجازی مون لذت ببریم.